وب سایت شخصی امراله اندرزیان

مطالبی از دیدگاه قرآن و اهل بیت

وب سایت شخصی امراله اندرزیان

مطالبی از دیدگاه قرآن و اهل بیت

وب سایت شخصی امراله اندرزیان
آخرین مطالب

۱ مطلب در مهر ۱۳۹۵ ثبت شده است

پنجشنبه, ۲۹ مهر ۱۳۹۵، ۱۱:۴۰ ق.ظ

تنهایی و بی کسی


 

تنهایی و بی کسی

یکی از موضوعاتی که مورد تأکید قرآن و روایات است و ما ازآن غافل هستیم مسئله ی تنهایی و بی کسی انسان در برزخ و قیامت است. اگر انسان در دنیا و در سبک زندگی اش متوجه خدا باشد و به اوامر و نواهی اش عمل نماید، نه در دنیا تنها و بی کس است و نه در آخرت . اما اگر دنیا طلبی و شهوت زدگی و غفلت از خدا و معاد زندگی او را تسخیر کرده باشد در دنیا مفلوک و بی چاره و در آخرت تنها و بی یار و یاور خواهد بود. در مورد این موضوع نکاتی را یادآوری می کنیم :                                           1- هر فردی باید پاسخگوی اعمال و رفتار خود و آنچه در دنیا کسب نموده ، باشد و باید بداند که جان او در رهن و گرو اعمالی است که انجام داده است. (کل نفس بما کسبت رهینة – مدثر 38). هرکس در گرو چیز هایی است که به دست آورده است.                                                                          2- هر کسی فقط بار خود را به دوش می کشد و دیگری نمی تواند به او کمک نماید و یا نمی تواند به فریاد اوبرسد. ( الا تزر وازرة وزر اخری – نجم 38). ( و لا تزر وازرة وزر اخری – فاطر18).     هیچ بار برداری بار سنگین گناه دیگری را به عهده نخواهد گرفت. بنابراین آن هایی که به امید رفقا و شرکا نشسته و هر خیانت و جنایتی را با هم انجام  می دهند متوجه باشند که خود به تنهایی باید پاسخگو باشند.                                                                                                               3- اگر چه خدای سبحان همه را یک جا جمع می کند ( قل ان الاولین و الآخرین – لمجموعون إلی میقات یوم معلوم – 49 و 50 ). بگو آری گذشتگان و آیندگان ، در موعد روزی شناخته شده همگی گردآوری خواهند شد. اما این اجتماع به معنای باهم بودن و به کمک هم آمدن نیست بلکه اجتماعی است که هر کسی به فکر کار خود و گرفتار حقیقت اعمال خویش اند. ( لکل امری منهم یومئذ شأن یغنیه – عبس 37). برای هر فردی از آنان کاری است که او را کفایت می کند و از رسیدگی به دیگران باز می دارد. پس به امید کدام رفیق و شریک و همفکر و هم حزبی نشسته ایم ، چرا فتوای خدا و اولیائش را نمی پذیریم اما فتوای آن هایی که از اهوائشان نشأت گرفته قبول و خود و دیگران را آلوده می نماییم ، قدری تأمل و تدبر کنیم که وقت کم و راه طولانی است !                                                                                     4- چه کسی را داریم وقتی از خانواده ی درجه ی یک فرار می کنیم، چرا با خدا دشمنی  وقتی برادر از برادر ، فرزند از پدر و مادر، شوهر و همسر از همدیگر و از فرزندانشان فرار می کنند چه کسی به فریادمان می رسد جز خدای متعال و اولیاء گرامی اش. این کلام خدایی است که بهتر از اونیامده و احسن القول است. ( یوم یفر المرء من اخیه – و امه و ابیه – و صاحبته و بنیه – عبس 36-34). وای از آن روز که هر کسی مطالبه ی حق و حقوق خویش رامی کند و هیچ راهی برای جبران و کمک و مساعدت و ادای حق وجود ندارد اگر کلام حق را قبول داریم پس چرا غفلت چرا فرصت سوزی چرا ندانم کاری چرا تعدی و تعرض به دیگران و چرا ....                                                                            5- آیا می دانیم تمام روابط نسبی و سببی در قیامت قطع می شود و هیچ کسی به خاطر رابطه ی نسبی و سببی نمی تواند به دیگری کمک نماید. مگر خدای متعال نفرمود: ( فاذا نفخ فی الصور فلا أنساب بینهم – مومنون 101). و در آیات سوره عبس مگر بخشی از آن انساب ردیف اول نبود که دشمن می شوند و از همدیگر فرار می نمایند و مگر نفرمود روابط سببی نیز قطع می شود و امیدی از آن ها هم نداشته باشید. ( تقطعت بهم الاسباب – بقره 166). و روابط بین آنان گسسته می گردد.                                       پس اگر نه نسبی هست و نه سببی، غرور کاذب برای چیست؟ خودخواهی نفسانی و حیوانی تا کجا؟ کبر و تکبر تا کی ؟ جهل و جهالت تا چه موقع؟ بی اطلاعی از معارف وحیانی و عدم سعی و تلاش برای یادگیری و عمل و نجات تا چه وقتی؟ ای وای بر ما از دوری از قرآن و معارف آن.                                                                                                                  6 - خدای متعال بصورت آشکار و روشن همه ی مردم را به تقوا و پرهیزگاری و ترس از روزی که نه پدر برای فرزند کاری خواهد کرد و نه فرزند برای پدرفراخوانده ، یعنی هیچ کدام نمی توانند کمترین چیزی از گناهان او را به عهده بگیرند و وعده خدا حق و حتمی است که روز قیامت خواهد آمد.( یا ایها الناس اتقوا ربکم و اخشو یوما لا یجزی والد عن ولده و لا مولود هو جاز عن والده شیئا – لقمان 33 ).  آن هایی که از پدران خویش پیروی و در پرستش بت ها تقلید کورکورانه می کنند، فرزندانی که به خاطر تعصب کور و غیرت بی جا از روش و سبک زندگی غیر اسلامی پدران پیروی و از آداب و رسوم غلطی که در زندگی پیاده نموده حمایت و راه نورانی قرآن و عترت را رها نموده اند، پدرانی که سنّت های غیر عقلانی و غیر شرعی را ایجاد و ذخیره دار و انبار دار فرزندان شده و بدون رعایت حلال و حرام الهی از هر راهی کسب مال و ثروت می نمایند و ... چگونه می توانند فریاد رس همدیگر شوند ؟                       7- انسان در قیامت میهمان عقیده و اخلاق و رفتار خویش است که در حقیقت هیچ کدام از دیگری جدا نمی شود . به تعبیر قرآن کریم عمل از عامل جدایی ناپذیر است آنگونه که در روایت آمده که در هنگام وفات رو می کند به اموالش که آن همه زجر و زحمت کشیده و جمع نموده اما می گویند فقط کفنی از ما طلب کار هستی ، رو می کند به سوی اولادش می گویند تا لب گور و دفن در آن، تو را همراهی می کنیم و رو می کند به اعمالش می گویند ما همه جا با تو هستیم ، اگر این شخص مجموعه ای از عقاید و اخلاق و رفتارش که اعمال او را تشکیل می دهند مفید به حالش نباشند زبان قال و حالش این است که ای کاش بین من و آن ها فرسنگ ها فاصله بود. پس اگر اعمال خوبی نداشته باشد در حقیقت دست خالی و تنها خواهد بود و چه بر سر او می آید خداوند در قرآن خبر داده اما عبرت گیرندگان کم اند ؟ ( یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر محضرا و ما عملت من سوء تود لو أن بینها و بینه أمدا بعیدا ... – آل عمران 30 ).                                                                                                                       8- آنچه شریعت مقدس اسلام از ما خواسته این است که قلب سلیم یعنی قلبی که جز خدا در او نباشد به محضر خداوند ببریم. از آن جایی قلب کانون عشق و محبت به خدا و حرم امن الهی می باشد ( آنگونه که امام صادق علیه السلام فرمود: القلب حرم الله فلا تسکن فی حرم الله غیر الله . و اصل و اساس دین را محبت و دوستی و دشمنی ذکر می کند که : ( هل الدین الا الحب و البغض ) یعنی مرکز و منشأ دین و دین داری از قلب سالم و نورانی و مبارزه و عناد با دین از قلب تاریک و چرکین است، همگان را به دوری از عشق و محبت به مال وفرزندانی که مانع ازیاد خدامی شوند انذار نموده که این ها در قیامت مثمر ثمر نخواهند بود و مایه نجات و رستگاری اش نخواهند شد، چرا که اطاعت و پیروی و عمل بعد از عشق و محبت می آید و افرادی که همه ی هستی خود را صرف مال و ثروت و فرزندان می کنند و به خاطر آن ها با خدا و دین مبارزه می نمایند به حالشان نفعی نخواهند داشت. ( یوم لا ینفع مال و لا بنون - الا من اتی الله بقلب سلیم – شعراء 88 و 89). بعضی از این افراد قلب پر از کفر، شرک و یا هوا و ... دارند که نتیجه ی آن شعله ی آتش از درون قلب و دل هایشان است. ( نارالله الموقده – التی تطلع علی الافئده – همزه 6 و 7).آتش برافروخته ی خداوند است. آتش که بر قلب ها سر می کشد.                                                                  یکی از مظاهر عشق و محبت به دنیا و خصوصا به ثروت و مقام در حادثه ی کربلا از به ظاهر مسلمانانی که چشمهایشان کور شده بود و دلهایشان از سنگ سخت تر و آن همه جنایت ، خباثت و رذالت را در تاریخ ثبت نمودند و بهترین بندگان خدا را به خاک و خون کشیدند دل های پر از آتش یزید و ابن زیاد و عمر سعد و شمر و ... آتشی در کربلا به پا کرد که برای اکثریت انسان های آن روز مایه ی ننگ ابدی است اما دل های ما لا مال از عشق و محبت به خدا در میان پیروان ابا عبدالله علیه السلام نوری را در دنیا و آخرت ساطع نمود که بشر گم گشته از راه می تواند از او بهره ببرد و خود را به خدای عالم و آدم برساند.                                                                                                              9- بنابر آنچه که ابا عبدالله علیه السلام در دعای عرفه فرموده که : هر کس خدا دارد همه چیز دارد و هر کس از خدا جدا شده هیچی ندارد ( ماذا وجد من فقدک و ماذا فقد من وجدک – دعای عرفه) هر کسی عقیده صائب و اخلاق الهی و رفتار مبتنی بر حلال و حرام خداوند ی داشته باشد بنابر آیات و روایات هم خدای سبحان به او کمک می کند و فریاد رسش خواهد بود و هم پیامبر و عترت طاهره اش . خدای متعال و فرشتگان او بر بندگان مومنی که همیشه به یاد او هستند درود می فرستد تا در نتیجه آن ها را از ظلمت جهل ، جهالت ، غفلت ، گناه و ... در بیاورد به سوی نور علم و معرفت ، بندگی ، طهارت و سلامت قلب هدایت نماید. ( هوالذی یصلی علیکم و ملائکته لیخرجکم من الظلمات الی النور و کان بالمومنین رحیما – احزاب 43 ).  به عنوان یک سنت قطعی نسبت به مومنین مهرو رحمت دارد و آن ها را رها نمی کند. چه اینکه در آیات دیگری فرمود: خداوند ولی و سرپرست مومنین است.(الله ولی الذین آمنوا ... بقره257).

«و العاقبة للمتقین»

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ مهر ۹۵ ، ۱۱:۴۰
امراله اندرزیان