وب سایت شخصی امراله اندرزیان

مطالبی از دیدگاه قرآن و اهل بیت

وب سایت شخصی امراله اندرزیان

مطالبی از دیدگاه قرآن و اهل بیت

وب سایت شخصی امراله اندرزیان
آخرین مطالب

۲ مطلب در بهمن ۱۳۹۵ ثبت شده است

پنجشنبه, ۲۱ بهمن ۱۳۹۵، ۱۲:۰۴ ب.ظ

کوثر یا تکاثر؟


کوثر یا تکاثر؟

 

با نگاه دقیق و اندیشه ی صائب در می یابیم که یا کوثر را طلب و یا به دنبال تکاثر صرف عمر می کنیم و خدای متعال همگان را به کوثر تشویق و از تکاثرمنع نموده است. ازآنجایی که قرآن کریم نسخه ی شفا بخش و سراج منیر و هدایت کننده به غایة القصوی است، نکاتی را به عرض می رسانیم:                                                                                                                        1- در این دنیای پر از جهالت و غفلت باید ببینیم کدامیک از این دو عنوان (کوثر یا تکاثر) را انتخاب نموده و سبک زندگی را بر آن اساس ریل گذاری کرده ایم با کوثر درحال صعود و حرکت عمودی هستیم یا با تکاثر در حال سقوط و حرکت افقی می باشیم؟                                                                2– در تفسیر، کوثر به معنای خیر و برکت فراوان و تکاثر به فزون طلبی و جمع مال و تفاخر و مباهات آمده است. ابتدا بعضی از مصادیق کوثر را ذکر می کنیم تا روشن شود که چه اندازه خواهان و طالب آن هستیم. در تفسیر نمونه آمده که امام صادق علیه السلام فرمود: کوثر نهری است در بهشت، یا منظور حوض کوثر است که تعلق به پیامبر صلی الله علیه و آله دارد و مؤمنان به هنگام ورود در بهشت از آن سیراب می شوند، بعضی کوثر را به نبوت و بعضی به قرآن، بسیاری ازعلماء و بزرگان شیعه به حضرت فاطمه (س) وفرزندان و ذریّه ی او تفسیر کرده اند. سخن ما این است کوثر که همان خیر کثیر و نعمت فراوان است و اینهایی که در روایات آمده بود از مصادیق مهم او می باشند، تا چه اندازه نعمت های الهی را سپاسگزار و چه اندازه به دنبال صاحب این نعمت ها یعنی خدای متعال می باشیم.                                                                                                                        3- نقطه ی مقابل کوثر تکاثر است یعنی افرادی که غافلانه همانند قبائل جاهلی کثرت نفرات و یا اموال را وسیله ی تفاخر و فخر فروشی به دیگران قرار دادند و از گورستان نیز نمی گذشتند بلکه تعداد آنها را به تعداد زنده هایشان اضافه می کردند. و مع الاسف گرایش به حسب و نسب و افتخار به آباء و اجداد و مباهات به ثروت های بادآورده و بدون حساب و کتاب در حال گسترش و افزایش است و توجهی به تهدید خدای متعال ندارند که می فرماید: (کلّا سوف تعلمون - ثمّ کلّا سوف تعلمون - تکاثر 3 و4). یعنی به زودی نتیجه این تکاثر و تفاخر موهوم را خواهید دانست، که از نظر مفسران اولی ناظر به عذاب قبر و برزخ و دومی اشاره به عذاب قیامت دارد. (تفسیر نمونه ج27 ص 279).                                  4- در حالی که ارتباطات اجتماعی، صله ی ارحام، دستگیری از نیازمندان، احترام و تواضع نسبت به افراد مؤمن و متدین ... به خاطر تأثرپذیری از سبک زندگی بیگانگان و فاصله گرفتن از روش زندگی اسلامی، بیشتر گردیده اما نسبت به گذشتگان، طایفه وایل، کثرت ثروت، تفاخر موهوم و بی اساسی دارند که برای تنبه و هشدار بخشی از خطبه ی 221 نهج البلاغه راذکر می کنیم که پس از خواندن آیه ی یک و دو سوره تکاثر (الهاکم التّکاثر، حتّی زرتم المقابر- 1 و2). فرمودند: شگفتا چه مقصد بسیار دوری و چه زیارت کنندگان بی خبری و چه کار دشوار و مرگباری! ... آیا به گورهای پدران خویش می نازند؟ و یا به تعداد فراوانی که در کام مرگ فرو رفته اند؟ آیا خواهان بازگشت اجسادی هستند که پوسیده شده؟ و حرکاتشان به سکون تبدیل گشت آنها مایه عبرت باشند سزاوارتر است تا تفاخر؟ اگر با مشاهده وضع آنان به فروتنی روی آورند عاقلانه تر است تا آنان را وسیله فخرفروشی قرار دهند. (خطبه 221).                                                                                                                         5– آیا زندگی ما را یاد خدا و معاد، عبودیت و بندگی، اطاعت و پیروی از سنت نبوی و علوی، دعا و مناجات، توسل و تضرع، عشق و محبت به پیامبر و اهل بیت علیهم السلام، علم نافع، کسب حلال، تواضع و فروتنی، صبر و شکیبایی، احسان به بندگان، شکر و سپاس و ... فرا گرفته که از مصادیق کوثرند یا تکبر و تجبر، تفاخر موهوم، غفلت و جهل، ثروت اندوزی و اشرافی گری، کاخ و راغ و برج، پارتی و رانت و رشوه، حیله و مکر و غدر و ... که از مصادیق تکاثرند؟                                                                                                                          6– اهل تکاثر به خاطر ذلّت و کمبودی که در خود احساس می کنند علاوه بر تفاخر و فخر فروشی، استهزاء و مسخره کردن مؤمنین و همینطور زیر سئوال بردن ارزشهای اسلامی را در دستور کار خود قرار می دهند، طالبان تکاثر و تفاخر تا بتوانند در پی استعمار و استثمار دیگرانند، به خاطر فقدان عقل و ایمان به دنبال جایگزین هستند خیال می کنند با نفرات وگروه بیشتر و یا ثروت زیادتر قانع می شوند و چون آرامشی پیدا نمی کنند در گسترش فساد و تباهی و ظلم و ستم بر دیگران کوتاهی ندارند. (امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ کس تکبر و فخر فروشی نمی کند مگر به خاطر ذلّتی که در نفس خود می یابد. اصول کافی ج 2 ص236).                                                                                      7- آیا افرادی که به خاطر کسب مدارج علمی در علوم حصولی خود را برتر و بهتر از دیگران می بینند، آنهایی که به جهت کسب علم یا تحصیل ثروت ارتباط و همراهی با فقرا را عار و ننگ می دانند، کسانی که درحکومت اسلامی از بیت المال حقوق کلان می گیرند و خجالت می کشند یادی از اسلام و انقلاب و امام و شهداء بکنند، افرادی که حقوق های نجومی را (که از بیت المال و متعلق به عموم است) گرفته و نگفتند حق ما نیست تا قانون بیاید و برگرداند، آنهایی که منافع حزبی و گروهی را در ایجاد اختلاف و دشمنی دنبال می کنند، افرادی که مواجب بگیر دشمنان هستند، کسانی که به خاطر تفاخر موهوم سنت ها و روش های غلطی را در جامعه ایجاد می کنند، آنهایی که برای اثبات برتری و محبوبیت خود هزینه های میلیونی و میلیاردی صرف می نمایند و ... به کوثر دست یافته اند یا به تکاثر؟ همه ی این موارد و امثال آن ها که در میان جامعه به چشم می خورند از مصادیق تکاثر هستند و چه بد عاقبتی دارند!                                                                                                                         8- افرادی که باور به رازقیت الهی ندارند و نسبت به آینده مأیوس اند و از فقر و فاقه خوف و هراس دارند تلاش می کنند ازهر راهی مال و ثروتی جمع کنند که همین زمینه ی تکاثر و تفاخر بعدی را به همراه دارد. امام علی علیه السلام فرمود: دو چیز مردم را هلاک کرده است: ترس از فقر و تفاخر. (بحار ج73 ص290). و رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: من از فقر بر شما نمی ترسم ولی از تکاثر بیم دارم. (تفسیر نمونه ج 27 ص282). وقتی قلب و دل انسان مملو از محبت به دنیا و از عشق به خدا و معنویت تهی باشد به خاطر دست یابی به تکاثر و تفاخر دست به هر جرم و جنایتی، هر سرقت و غارتی، هر ثروت و قدرتی می زند آنگونه که قارون با تأسیس مضیف خانه و ثروت حرامش تلاش نمود حضرت موسی (ع) را بی یار و یاور نماید، اگر چه آدم های شکم پرست رفتند و اطراف او را گرفتند لکن عاقبت قارون چیزی جز باز شدن زمین و بلعیدن او نبود و (عاقبت اهل تکاثر وتفاخر همان است که قرآن کریم از آنها یاد می کند که با آب و باد و خاک و سجّیل و پرندگان کوچک و زمین لرزه و صاعقه و ... نابود شدند. تفسیر نمونه ج 27 ص 281). بنابراین اگر بخواهیم لقای حق را درک کنیم، به خیر کثیرعلم و حکمت دست یابیم، با اولیای الهی محشور شویم، سعادت دنیا و آخرت را کسب نمائیم، در دنیا و آخرت آبرومند باشیم، شادی و نشاط حقیقی داشته و لذت انس با خدا را درک کنیم، با بندگان خدا ارتباط و رفیق باشیم و ... راهی جز رسیدن به کوثر نداریم.                                                                                  والعاقبة للمتّقین

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ بهمن ۹۵ ، ۱۲:۰۴
امراله اندرزیان
جمعه, ۸ بهمن ۱۳۹۵، ۰۶:۵۴ ب.ظ

مسافر، بیدار یا غافل؟


با تغییر در سبک زندگی و الگو پذیری از فرهنگ مادی و تمایل بیشتر به دنیا و مادیات، مباحث مربوط به هدف خلقت و زندگی و توجه به خدا ومعاد بسیار کم و از طرفی گرفتاری ها و اشتغالات، فراوان گردیده است. بر آنیم تا نکاتی را به عنوان تذکر به خود و دیگران ذکرنمائیم:                                                                                                                          1- عالمی که در آن بسر می بریم بر اساس صدفه، عبث، بیهوده و باطل خلق نشده بلکه خدای متعال آسمانها و زمین و هر آنچه در آنهاست را بر اساس حق خلق نموده و از خلقت شان هدفی داشته است. (خلق السموات والارض بالحق ... زمر5) چه اینکه فرمود: ما آسمانها و زمین وآنچه را در میان آنها است باطل نیافریدیم. (و ما خلقنا السماء والارض و ما بینهما باطلا – ص27).                                                                                                                                 2– در فلسفه و کلام به اثبات رسیده که عالم بر اساس علت و معلول بنیانگذاری گردیده و هیچ جایی برای شانس و بخت و اقبال وجود ندارد در آیات و روایات نیز به وضوح و وفور آمده که هر کس به مقصد و مقصود مطلوبی رسیده و سعادتی کسب نموده و هر کسی ناکام و به شقاوتی دست یازیده محصول عملکرد و رفتار اوست (کل نفس بما کسبت رهینه – مدثر 38. هر نفسی در گرو عملی است که انجام داده است). و همچنین در حدیث قدسی هدف از خلقت عالم هستی را خدمتگزاری به انسان و هدف از خلقت انسان را بندگی و عبودیت ذکر می کند. (خلقت الاشیاء لاجلک و خلقتک لی – حدیث قدسی). و هدف بندگی و عبودیت را در سوره ی ذاریات نیز بیان می نماید (و ما خلقت الجن والانس الا لیعبدون – ذاریات 56).                                                                                                                      حالا سئوال این است مسافری که عمر کوتاه و فرصت کمی دارد تا چه اندازه به فلسفه ی خلقت و زندگی آگاهی دارد آیا بیدار است یا غافل؟                                                                                3- مسافر بیدار کسی است که خالق و ربّ خود را شناخته، هدف از خلقت را دریافته، فرصت عمر و جوانی را غنیمت شمرده، عقل را شکوفا و شهوت و غضب را به استخدام او درآورده، دزدها و راهزنان سر راه را شناسایی و به سلامت از آن ها عبور نموده، خود را به اتوبان برای سبقت و سرعت رسانده، راه و مرکب را شناخته و توشه را برداشته، مقصد و مقصود حقیقی را پیدا نموده، دلبستگی و وابستگی به غیر خدا بویژه دنیا را سه طلاقه کرده و ... اما مسافر غافل و خواب آلوده زندگی را بازی گرفته نه جدی، به جای خدا و معاد دنیا فانی را انتخاب نموده، مقصد و مقصودش را آمریکا و اروپا قرار داده، در پی کسب قدرت و ثروت از هر راهی تلاش نموده، اخلاق را تابع سیاست کرده و از هر وسیله ای برای رسیدن به اهداف دنیوی و مادی اش بهره برده، شهوت شکم و دامن عقل او را به اسارت گرفته، خدا، معاد، وحی و قرآن را افسانه دانسته، فرافکنی را مهمترین وسیله برای توجیه عملکرد قبیح خویش در دست گرفته و ...                                                                                                                        4– اگر مسافر راه خدا بیدار باشد مقتدای خویش را علی علیه السلام قرار می دهد که نیمه ی شب چون مار گزیده به خود می پیچید و محزون می گریست و می گفت: ای دنیا ای دنیای حرام از من دور شو آیا برای من خودنمایی می کنی؟ یا شیفته ی من شده ای تا روزی در دل من جای بگیری؟ هرگز مباد غیر مرا بفریب که مرا در تو هیچ نیازی نیست تو را سه طلاقه کرده ام تا بازگشتی نباشد، دوران زندگانی تو کوتاه،ارزش تو اندک و آرزوی تو پست است. آه از توشه ی اندک و درازی راه و دوری منزل وعظمت روز قیامت. حکمت77).                                                                                          5– آیا افرادی که از نعمت اسلام و انقلاب و خون شهیدان استفاده کرده و خود را به منصب و مناصبی رسانده و نتوانسته اند بار مسئولیت را به سرانجام برسانند، آنهایی که به درون نظام نفوذ کرده و خود را حامی و طرفدار اسلام و انقلاب قلمداد می کنند و سر از اختلاس های میلیاردی در می آورند و موجب سست شدن عقاید و اخلاق مردم می گردند، کسانی که منصبی را اشغال و گوششان گیرنده ی وساوس شیطان اکبر است و توجهی به نصایح امام و رهبری ندارند، آنهایی که زندگی شان مملو از حیله و مکر و غدر و کلاه گذاری است، افرادی که خدا، قیامت، ولایت، تکلیف، ارزش، شهید، فقیر و بینوا خیلی برایش مهم نیستند بلکه حزب، گروه، طایفه، پول، قدرت، حاکمیت و .. اینها مسافر بیدارند یا غافل؟ بیدارند یا خائن و ظالم؟                                                                                                       6- مقصود ما از مسافر غافل خواب آلوده این نیست که به طور کلی غافل و غیر بیدار باشد بلکه نسبت به بعد متعالی و ملکوتی خویش، نسبت به سعادت و رستگاری ابدی، نسبت به همراهی با اولیای الهی، نسبت به زندگی اخروی و بهشت جاویدان، نسبت به تکالیف و وظایف عقلی و شرعی، نسبت به استعدادها و توانمندی های فطری و درونی و ... غافل است وگرنه اینگونه افراد نسبت به خواسته ها و خواهشهای نفسانی و شهوانی، نسبت به بعد حیوانی و شیطانی، نسبت به زندگی بی روح مادی، نسبت به ثروت اندوزی از هر راهی، نسبت به استثمار دیگران برای ارتقاء و رسیدن به مقام و منصبی، نسبت به زندگی تا چهاردیواری دنیا، نسبت به زندگی همراه با لهو و لعب و... بیدار و غافل نیستند.                                                                                                                                                 7– مسافران خواب آلوده و غافل از حق و حقیقت با سم پراکنی و شبهه پردازی در فضای مجازی سعی می کنند دیگران را از راه خدا باز دارند، شبهه به تعبیر مولا علی علیه السلام یعنی حق را باطل ارائه دادن و باطل را حق جلوه دادن که هدفی جز هلاکت خویش و دیگران ندارند. شبهه پراکنان مسافران غافلی هستند که در حوزه ی خیال و وهم سرگردان و مانع پیشرفت دیگران می شوند. اینها برای رضایت خود و دیگران (نه رضایت خدا) دست به هرکاری می زنند اینها نسبت به انحراف و اضلال دیگران غافل نیستند، نسبت به فتنه و فتنه سازی خواب آلوده نیستند اینها کورهایی هستند که نور خدا را نمی بینند اما ظلمت و تاریکی کفر و نفاق را مشاهده می کنند.                                                                                        8– مسافر راه خدا هر روز و یا شب نفس خویش را به محکمه کشیده و با محاسبه می فهمد کجای راه هست، می فهمد که نه مسافر می ماند و نه مسافر خانه (دنیا). متوجه می شود که روزی باید پاسخگویی همه ی عملکرد خویش باشد، آگاه می شود که هدف اول و آخر خداست چرا که او (هوالاول والآخر – حدید) است، می فهمد که باید برای روز تنهایی حجت عقلی و شرعی داشته باشد وگرنه خواهد گرفت (لو کنا نسمع او نعقل ما کنا فی اصحاب السعیر – ملک 11. اگر ما سخن انبیاء را شنیده بودیم یا به دستورعقل رفتار می کردیم در بین دوزخیان نبودیم). متوجه می شود که دنیا محل عبور و گذر است و مکانی برای ماندن نیست وگرنه میلیاردها انسان با شیدن طعم مرگ از پوسته در نمی آمدند. اما وای بر مسافران غافل که با دست خالی می روند و هر چه تقاضای بازگشت می کنند جواب رد می شنوند.                                                                                                                         9– مسافر بیدار کسی است که بر عهد و پیمان خویش با خدا صادقانه ایستاده و در میادین نبرد با دشمنان (نظامی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی ...) لحظه ای شک و تردید به خود راه نمی دهد، کسی است که دنیا را بر آخرت ترجیح نداده و تجارت پر زیان نمی کند. اما مسافر غافل و خواب آلوده طالب زندگی مادی و زینت و شهوات دنیوی هستند که همه ی مزد خود را در همین دنیا دریافت می کند و در آخرت نصیبی جز آتش دوزخ ندارند و هر آنچه از افکار و اعمال دنیوی داشته اند پس از مرگ ضایع و باطل می شود. (من کان یرید الحیوة الدنیا و زینتها توف الیهم اعمالهم .... اولئک الذین لیس لهم فی الاخرة الا النار و حبط ما صنعوا فیها و باطل ما کانوا یعملون – هود 16 – 15).آنهایی که از این معامله و تجارت زیانبار حمایت و مایه ی سعادت می دانند و می گویند کسانی که رابطه ای با خدا نداشته اما زندگی مادی شان تأمین است باید بفهمند که اولا همه ی دنیا و دارائی اش یک لحظه ی آخرت نمی شود ثانیا زندگی آخرت زمان خاصی ندارد و ابدی است ثالثا این انسان زنده نیازمند زندگی بهتری نسبت به دنیاست. با تأمل در این دو آیه می پذیریم تعداد کثیری به خاطر غفلت در خسران به سر می برند آیا زندگی، با عاقبتی جهنمی مردگی نیست؟ آنهایی که برای رسیدن به دنیا از هر رانت و پارتی، از هر مکر و حیله ای، از هر خیانت و جنایتی و... بهره برده اند سرانجامی جز رسوایی دنیوی و عذاب اخروی ندارند. بنابراین راهی جز بیداری و فرار از غفلت و جهالت نداریم.والعاقبة للمتقین       

 

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ بهمن ۹۵ ، ۱۸:۵۴
امراله اندرزیان